شیوه‌های تشخیص امام در عصر حضور

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه سیره پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

چکیده

چکیده
شیعیان در عصر حضورِ ائمه معصوم (ع)، برای شناخت امام خود از راه‌ها و شیوه‌هایی استفاده می‌کردند تا پیشوای تعیین‌شده از سوی خدا و رسولش را از مدعیان دروغین تشخیص دهند. در منابع شیعی، روایات فراوانی وجود دارد که راه‌های متعددی برای تشخیص امام بیان کرده و ویژگی‌هایی برای آن ذکر می‌کند. اما اینکه شیعیان عصر حضور کدام‌ یک از این شیوه‌ها را برای تشخیص امام به کار برده‌اند پرسشی است که این مقاله در پی پاسخ به آن است. از مجموع روایات استفاده می‌شود که مهم‌ترین شیوه امامیه برای تشخیص امام خود در همه دوره‌ها، آزمودن پیشوای خود بر اساس علم امامت بوده است. از دیگر راه‌هایی که در روایات و کتب کلام شیعه شهرت دارد نص، مناقب و کرامات است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Ways of Identifying Imam in the Presence Era

نویسنده [English]

  • Mostafa Sadeqi Kashani
Assistant professor, Islamic Sciences and Culture Academy
چکیده [English]

In order to distinguish their true and divinely appointed Imams from false ones, Shiites in the presence era of pure Imams used different ways. There can be found many traditions in Shiite sources introducing different ways for distinguishing Pure Imams. The paper has intended to find and introduce the ways in which Shiites distinguished their Imams in the presence Era. As is understood by all traditions, the most important way in which Imamiyyah have known and distinguished their Imams in all cases has been Imam`s knowledge. In the second order were placed clear quotation, high degrees of perfection and extraordinary action.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Imamate
  • Cognizing Imam
  • Imam`s Knowledge
  • Clear Quotation
  • Extraordinary action
  • Prophet`s Weapon
منابع
ابن ابی ‌الحدید (1385). شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ابن‌ الاعثم، احمد (1411). الفتوح، تحقیق: علی شیری، بیروت: دار الاضواء.
ابن ‌الکثیر، ابوالفداء اسماعیل (1398). البدایة والنهایه، بیروت: دار الفکر.
ابن بابویه، علی (1363). الامامة والتبصرة من الحیرة، قم: مدرسة الامام المهدی (ع).
ابن عبد ربه (1403). العقد الفرید، تحقیق: احمد امین و دیگران، بیروت: دار الکتاب العربی.
الاسکافی، ابوجعفر (1402). المعیار والموازنة، تحقیق: محمودی، بیروت: بی‌نا.
الاصفهانی، ابوالفرج (1994). الأغانی، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
البلاذری، احمد (1417). انساب الاَشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت: دار الفکر.
ثقفی، ابراهیم (1395). الغارات، تحقیق: محدث ارموی، تهران: انجمن آثار ملی.
الحمیری، عبداللّه بن جعفر (1413). قرب الاسناد، قم: مؤسسة آل البیت.
خزاز، علی بن محمد (1360). کفایة الاثر، تحقیق: کوه‌کمری، قم: انتشارات بیدار.
صدوق، محمد بن علی (1361). معانی ‌الاخبار، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، قم: جامعه مدرسین.
صدوق، محمد بن علی (1362). الخصال، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
صدوق، محمد بن علی (1395). کمال ‌الدین و تمام ‌النعمة، تصحیح: علی‌اکبر غفاری، تهران: اسلامیه.
صدوق، محمد بن علی (1413). من لایحضره الفقیه، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، قم: جامعه مدرسین.
صفار، محمد بن حسن (1404). بصائر الدرجات، قم: کتاب‌خانه آیت‌الله مرعشی.
طبرسی، فضل بن حسن (1417). اِعلام الوری باَعلام الهدی، تحقیق و نشر: مؤسسه آل البیت قم.
الطبری، محمد بن جَریر (بی‌تا). تاریخ، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: دار التراث العربی.
طوسی، محمد بن حسن (1382). اختیار معرفة الرجال، تصحیح: میبدی و موسویان، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
طوسی، محمد بن حسن (1390). الاستبصار، تحقیق: خرسان، تصحیح: آخوندی، تهران: دار الکتب الاسلامیة.
طوسی، محمد بن حسن (1411). الغیبة، تحقیق: تهرانی و ناصح، قم: دار المعارف.
علم الهدی، سید مرتضی (1405). رسائل، قم: دار القرآن.
العیاشی، ابو نصر محمد بن مسعود (1421). التفسیر، قم: مؤسسه بعثت.
الکلینی، محمد بن یعقوب (1405). الکافی، تحقیق: علی‌اکبر غفّاری، بیروت: دار الاضواء.
المجلسی، محمد باقر (1403). بحار الانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
المسعودی، علی بن ‌الحسین (منسوب) (1417). اثبات الوصیة، قم: مؤسسه انصاریان.
مفید، محمد (1413). الفصول المختارة، تحقیق: میرشریفی، قم: کنگره شیخ مفید.
المفید، محمد (1416). الارشاد، بیروت: مؤسسة آل‌ البیت.
المنقری، نصر بن مزاحم (1382). وقعة صفین، تحقیق: عبد السلام محمد هارون، قم: افست کتاب‌خانه آیت‌الله مرعشی.
الیعقوبی، احمد ابن اسحاق (1413). تاریخ، تحقیق: عبدالامیر مهنّا، بیروت: مؤسسة ‌الاعلمی.