معناشناسی اوصاف الاهی از منظر روایات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد الاهیات و معارف اسلامی، گرایش فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

2 استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

چکیده
انسان آنگاه که از خداوند سخن می‌گوید اوصاف دربارهٔ او را بر زبان جاری می‌کند. از این‌رو، برای فهم معنای درست گزاره‌های ناظر به اوصاف الاهی، ناگزیر از تحلیل معناشناختی در این باره هستیم. اسماء و صفات الاهی همگی نشانه‌ای هستند که خودِ خداوند آنها را برای خواندن بندگانش به نحو اشتراک لفظی، و نه معنوی، وضع کرده است. در تمامی این اسماء و صفات، هدف، وصف حق‌تعالی به این صفات نیست، بلکه این است که خداوند را با این صفاتی که می‌شناسیم تنزیه کنیم. زیرا تمامی اسماء و صفات، مخلوق خدا و مباین با ذات او است. از این‌رو، خداوند متعال در بسیاری از آیات قرآن، به معرّفی اسماء و صفات خویش پرداخته است تا از این طریق و در حد مقدور، ما را از معرفت خود بهره‌مند کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Semantics of Divine Attributes Based on Traditions

نویسندگان [English]

  • Akram Alibeigi Nejad 1
  • Aliakbar Nasiri 2
1 MA Degree in Islamic Theology
2 Associate professor, Department of Islamic philosophy and theology, University of Sistan and Baluchestan
چکیده [English]

 
When speaking of God, man uses the words referring to His attributes. To perceive the statements containing Divine attributes well, some analytical study should be performed. Divine names and attributes are to be known as signs for calling Him by His servants, however, with different meanings than their meanings when used in the level of human states and life. When using these names and attributes, man does not intend to qualify God by them but to keep Him pure from them. Since, all names and attributes have been created by God and differ from His Essence. He, therefore, has introduced His names and attributes in many verses of the holy Quran to make us aware of Him to the degrees possible.

کلیدواژه‌ها [English]

  • semantics
  • Epistemology
  • Divine names and attributes
  • of Common Word
  • of Common Meaning
  • traditions
منابع
نهج البلاغه (بی‌تا). ترجمه: محمد دشتی، قم: انتشارات هدی.
ابن بابویه (صدوق) (1377). معانی الأخبار، ترجمه: عبدالعلى محمدى‏ شاهرودى،‏ تهران: دار الکتب الاسلامیة،‏ ج1 .
ابن بابویه (صدوق) (1378). عیون أخبار الرضا علیه السلام،‏ تهران: ‏‏نشر جهان، ج1.
ابن بابویه (صدوق) (1398). التوحید، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
ابن بابویه (صدوق) (1403). معانی الأخبار، قم: جامعه مدرسین قم.
ابن بابویه (صدوق) (بی‌تا). اسرار التوحید، ترجمه: محمدعلی اردکانی، تهران: انتشارات اسلامیه.
باهنر، محمدجواد؛ و همکاران (1366). سخنی چند درباره خداشناسی، قم: نشر اسلامی.
برنجکار، رضا (1374). معرفت فطری خدا، تهران: مؤسسه نبأ.
بیابانی اسکویی، محمد (1390). توحید و اسماء و صفات، تهران: انتشارات نبأ.
جوادی آملی، عبدالله (1379). حکمت نظری و عملی در نهج‌البلاغه، قم: اسراء.
سبحانی، محمدتقی (1382). «اسماء و صفات خداوند»، در: دانش‌نامه امام علی (ع)، ج2، ص65-126.
علی‌زمانی، امیرعباس (1387). سخن‌گفتن از خدا، تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
قمی، عباس (1376). مفاتیح الجنان، بی‌جا: کانون انتشارات پیام محراب، ج1 و 2.
قمی، قاضی سعید (1415). شرح توحید صدوق، تصحیح و تعلیق: نجف‌قلی حبیبی، تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
کلینی، محمد بن یعقوب (بی‌تا). اصول ‌کافی، ترجمه: مصطفوی، تهران: کتاب‌فروشی علمیه اسلامیه، ج1 و 8.
کلینی، محمد بن یعقوب ( 1362). الکافی،‏ تهران:‏ انتشارات اسلامیه.
المجلسی، محمدباقر (1404 الف). بحار الانوار، بیروت: مؤسسة انتشارات الوفاء، ج3، 54، 92.
المجلسی، محمدباقر (1404 ب). مرآة العقول، تحقیق: سید هاشم رسولی، تهران: انتشارات دار الکتب الاسلامیة، ج1.
میرحسینی اشکوری، جلال (1376). دلایل خداشناسی، قم: نشر روح.
پی‌نوشت‌ها